Als Jill Scheffler een maand na haar achttiende verjaardag per ongeluk zwanger raakt, heeft dat enorme impact. Ze moet stoppen met haar opleiding en krijgt weinig hulp van de vader. Bij Spot On deelt ze haar verhaal in de hoop het beeld van tienermoeders te veranderen.
Dansen op de dansopleiding en hangen met vriendinnen: Zo zag het leven van achttienjarige Jill eruit. “Ik genoot van een onbezorgd leven.” Dat veranderde in één klap toen ze na wat gezondheidsklachten besloot een zwangerschapstest te doen. “Ik was gewoon aan de pil en in shock over het positieve resultaat.” Het is het begin van een moeilijke periode waarin Jill van een zorgeloze tiener verandert in een zorgzame moeder.
Oeps ik ben zwanger
Als Jill erachter komt dat ze zwanger is, belt ze als eerste haar toenmalige vriend. Ze hebben op dat moment ongeveer een jaar een relatie. Hij is een studiegenoot van Jill en een paar jaar ouder. “Hij was lief en gaf aan dat we het samen wel zouden kunnen.”
Ook Jills ouders reageren goed op het nieuws. “Ze vertelden me dat het zwaar zou worden, maar zeker goed zou komen.” Dit alles zorgt er mede voor dat ze besluit het kindje te houden. “Ik zag het kleine bolletje in mijn buik en kon het niet over mijn hart verkrijgen om mijn kindje ter adoptie te stellen of de zwangerschap af te breken.”
Mensen keken me echt raar aan
De negatieve reacties kwamen vooral van onbekenden. “In de Men At Work waar ik werkte keken mensen me echt raar aan. Zo van ‘daar heb je er weer een’. En er was een keer een campagne voor een goed doel waarvoor we condooms meegaven aan klanten. Een klant keek naar mijn zwangere buik en zei: ‘Ga jij mij nou een condoom geven?’ Dat soort opmerkingen zijn niet fijn.”
Jill bereidde zich zo goed mogelijk voor op de komst van haar dochter. “Ik stopte met mijn dansopleiding en ging fulltime werken om mijn aanstaande dochter te kunnen onderhouden. Babyspullen kocht ik tweedehands of kreeg ik van familie. Ik ontving zakken vol met kleding en heb via via alles bij elkaar gesprokkeld.”
Meer steun van moeder dan van vriend
Tijdens de zwangerschap ben ik bij mijn moeder gaan wonen. Daar maakte ik op mijn slaapkamer, de zolder, een ‘kamer’ voor de baby. Mijn partner, de vader, zat al die tijd gewoon op school. Ik kan mij niet heugen dat hij echt moeite gedaan heeft om dingen te fixen of betalen. Mijn ouders probeerden hem daar wel toe te zetten, maar dat werkte niet. Hij kon ook niet goed met geld omgaan. Als hij studiefinanciering kreeg, dan was dat meestal dezelfde dag al op.”
“Ik nam hem dat niet kwalijk en nam het voor hem op bij mijn ouders. Dat zorgde voor ruzie met mijn moeder. Achteraf was ik naïef, maar ik heb zelf gescheiden ouders en wilde het liefst een gezinnetje zijn voor mijn dochter.”
Het moment dat Jill haar dochter voor het eerst in haar armen hield was magisch. “Ik was in de zevende hemel. Na de bevalling werd ik direct ‘een moeder’. Ik ging zorgen. Mijn partner, die ook grotendeels bij mij en mijn moeder inwoonde, stond daar anders in. Ik heb hem vaak gevraagd of hij bijvoorbeeld ook een keer een flesje wilde maken ‘s nachts. Maar dat gebeurde niet.”
Daar loopt een kind achter de kinderwagen
"De eerste keer naar buiten was heel moeilijk. Toen ik met de kinderwagen over de Korenmarkt in Arnhem liep voelde ik de ogen in mijn rug branden. Ik hoorde de mensen denken: ‘Daar loopt een kind achter de kinderwagen."
Uiteindelijk gebeurt wat Jill niet wil toch. “Mijn ex en ik gingen uit elkaar. Ik was het zat dat ik ruzie kreeg met mijn moeder omdat ik het voor hem opnam en moe van het achter hem aan zitten. Er waren zoveel dingen die mis gingen met hem.”
Ruzie om oppas
De jonge ouders komen elkaar wel tegen op school als Jill, iets meer dan een half jaar na de bevalling, haar dansopleiding weer oppakt. “We kwamen in dezelfde klas. Onze dochter zou om het weekend naar haar vader gaan, maar dan hoorde ik op maandag dat ze het hele weekend bij haar oma was of dat hij meiden van onze opleiding had gevraagd of ze wilden oppassen zodat hij kon stappen. Daar ben ik vaak boos om geweest.”
“Op sommige momenten zat ik echt met mijn handen in het haar. Dan was zijn familie niet thuis terwijl we afgesproken hadden dat ze zouden oppassen en moest ik haar meenemen naar school. Gelukkig mocht ze van mijn leraar mee de klas in. Ooit had ze daar een poepluier en ik geen schone bij me. Toen ik mijn ex vroeg om luiers te halen, gaf hij aan dat hij geen geld had. De leraar heeft hem toen geld gegeven om naar de winkel te gaan.”
XL voordeelverpakking Billendoekjes sjouwen met vrienden
Gelukkig waren er ook genoeg mooie momenten en mensen die Jill steunden. “Ik heb lieve vrienden die hielpen. Dan gingen we met z’n allen naar de Kruidvat als de luiers of billendoekjes in de aanbieding waren en sjouwden we samen die grote verpakkingen naar huis.”
Ook Jills ouders waren een grote steun. “Mijn moeder heeft veel voor me gedaan. Als ik uit wilde met vriendinnen, paste zij op. De ochtenddienst zou ik dan weer op me nemen. Maar het kwam vaak voor dat ik ze al samen beneden hoorde als ik wakker werd. Mijn moeder en dochter zijn daardoor ook ontzettend hecht. Daar komt niemand tussen."
Komt je zus je halen?
De rare blikken blijven helaas. Als Jill haar dochter ophaalt van de crèche krijgt die regelmatig de vraag: ‘Komt je zus je halen?’. “De schrik die daarna komt, als ze horen dat ik de moeder ben, vind ik het moeilijkst omdat daar een vooroordeel onder schuilgaat.”
“Ik snap het niet: als je vijfenveertig bent, kun je ook per ongeluk zwanger worden. Daar zegt niemand wat van. Maar als je achttien bent, is het opeens raar. Dat soort opmerkingen suggereren dat ik geen goede moeder ben. Dat is pijnlijk.”
Jill en haar huidige partner Casper, zoon Aiden (6) en dochter Tahneay (12)
Happy family
Alle gebeurtenissen hebben Jill sterker gemaakt. Ze is hartstikke gelukkig met haar gezin dat ondertussen is uitgebreid. “Mijn dochter Tahneay is inmiddels twaalf en samen met mijn huidige partner Casper kreeg ik zes jaar geleden mijn zoon Aiden.”
Sinds ze moeder is, staat Jill anders in het leven. “Ik weet nu dat er voor alles een oplossing is. Alles kan zolang je maar wilt. Dat is ook mijn boodschap voor andere jonge moeders. “Soms lijkt een situatie uitzichtloos, maar ik geloof dat er altijd iets mooiers op je ligt te wachten in de toekomst.”
Foto header: Jessica van den Berg Fotografie
- Moederschap
Sanne Albers
Redacteur
